للحق 
چه سخت است ندیدن چشمان تو حتی وقتی روبروی آدم ایستاده ای .
نه....بخصوص وقتی روبروی آدم ایستاده ای ..آه که هر چه دقت کنی .. هر چه زور بزنی .. هیچی نبینی ..عجب عذاب دردناکی بانو...
هر چه فکر کردم که مگر چه کرده ام که مستوجب این عذاب باشم نفهمیدم.
باور کن دیروز همه ی پرنده ها از من راضی بودند ...
به همه ی درخت ها سرزدم
به خانه ی مورچه ها هم سرکشی کردم
...باور کن هر چه گفتی کردم بانو...
پس چه؟ ... چرا ندیدم؟
نمی دانم بانو .. فکرم به جایی نمی رسد.
نمی دانم بانو .... شاید وضو نداشتم.
یا علی
ایمان(شنبه 84/12/20 6:25 عصر )
دیدگاه‌های دیگران ()
